il-gladiatore

Wczoraj stała się rzecz straszna. Po niespełna dwóch latach usłużnej pracy, do wieczności odszedł mój wspaniały, srebrny, przenośny, i jakżesz odanny mi GRAJ. Przyczyna zgonu: przydzwonowanie w łazience o twarde płytki. Śmierć na miejscu na wskutek odniesionych obrażeń. Obrazowo powiem, że upadków ten znamienity sprzęt audio-VIDEO (można było używać wyświetlacza jako latarki w nocy, częsty proceder =)) zaliczył więcej niż aktualnie jest liści na parkowych alejach. Szkoda, taki był ładny, hamerykański ;)). No i miał całkiem niemałą wartość sentymentalną, (to już mówiąc poważnie) towarzyszył mi w końcu w chwilach dobrych i złych. Całe szczęście tych pierwszych było znacznie więcej niż tych drugich :P W każdym bądź razie jestem na etapie kupna nowego grającego - ze wszystkich stron świata kuszą mnie mp3 playery ("kup mnie, kup mnie!" - i wielkie oczy robione przez wyświetlacz ;)), choć naturalnie nie wykluczam ponownej inwestycji w fajnego discmana. Jakby nie spojrzeć, straciłem przyjaciela, którego może zastąpić tylko inny przyjaciel, odtwarzający magiczną rzecz zwaną muzą :P Coś się skończyło, a coś zaczeło :P

Dziwnie się sprawy toczą, chyba to mówiłem już. Przez dwa ostatnie tygodnie pokłóciłem się, obraziłem bądź straciłem w oczach dwóch tuzinów osób :). Niepokojące w tym wszystkim jest jednak to, że smsy dalej lecą jak szalone, przez co tych otrzymanych wczoraj wieczorem, w nocy i tych wczesnoporannych (tak gdzies do 10) juz nie mam. I niestety nie pamiętam o czym były :)

Znowu mam przyjemność mieszkać ze swoją siostrą. Trzeba przyznać, że małżeństwo (które teraz wisi na włosku, ale to ewidentnie nie moja sprawa) czegoś ją tam nauczyło. A może ja się zmieniłem :>? Heh, jakby nie było, chodzi o to, że się nawet dogadujemy. Jak to mówią: swoje szczęscie buduje się na cudzym nieszczęściu, w przypadku moim i jej jest to nieszczęście Mandaryny (zawiłe zdanie). Fajnie się oglądało "Koszmar Lata czyli Marta W.". Doszliśmy nawet do wspólnego wniosku, że cały show był raczej przykry niż śmieszny. Ale odkrywcze :P

What else :P Po raz pierwszy na spacerze z psem (jak i w parku czy drodze do parku po szkole) nie bałem się, że coś mnie przejedzie :D Poprzechodziłem przez rozmaite przejścia na słuch i jak widać żyje, żebym się tylko zbytnio nie przyzwyczaił gdy słuchawki znów wrócą do łask. Nawet prace tzw. szkolno-lekcyjno-edukacyjne wyglądają inaczej :P Choć wciąż (Still) odrabiam lekcyyjje z muzą, graną z słuchawek :> Z przenośnego sprzętu :> zwanego laptopem taty niestety ;)

Trzeba będzie wprowadzić bloga w szerszy obieg :> ale to prawdopodobnie dopiero gdy pojawi się nowy lay, nad którym POSTARAM się pomyśleć w tzw. długi weekend. W niedziele prawdopodobnie wyjazd do Łososiny Dolnej, Unia gra z Łososiem :D Żeby w Tarnowie nie było nawet III ligi! (o II, którą pamiętam, bo na nią chodziłem nie wspomne). Choć buraczana liga IV też ma swoje plusy :P oprócz zwiedzenia szeregu wiosek są też DERBY! ("Wazi, idziesz?" :D)

___

Podczas pisania słuchałem: muzy siostry - jej wieża mocniejsza niż moje głośniki ;( - wśród której królował Jan Wayne (dj od She's Like The Wind :P) z piosenkami z "Back Again". Co zrobić, rodzeństwo ;)

Czwarta notka. Chciałoby się napisać "ależ ten czas leci", jednak patrząc na wszystko z dłuższej perspektywy...Czas leci wolno, zdecydowanie zbyt wolno.

Otwarcie przyznam, że w jesiennych wyobrach parlamentarnych i prezydenckich, sympatyzowałem z niepopieranymi przez wielu, braćmi Kaczyńskimi. Symatyzowałem ja, sympatyzował zaścianek, analfabeci, pijacy i dewotki, poprostu cała "Polska B", ta wschodnia, ze szczególnym uwzględnieniem części południowej w której mieszkam. Ale sympatyzował ktoś jeszcze. Polskie, obiektywne i rzetelne media - z wyłączeniem oczywiście bezstronnej Telewizji Publicznej. Ta popierała Tuska. Szczerze powiedziawszy nie dziwiłem się specjalnie dziennikarzom, dla nich im więcej sensacji tym lepiej, z tego w końcu żyją. Nie trudno było więc zauważyć nutkę sympatii i nadzieji na zwycięstwo, zasiewaną przez telewizyjnych prezenterów w sercach kolejnych Polaków. Po wielu debatach, hasło Adidasa (btw: Nike rlz!) stało się prawdziwe jak nigdy - Impossible is Nothing, Niemożlwie jest niczym. Kaczyński wygrywa z blisko dziewięciopunktową (dobrze pamiętam?) przewagą, a Pan Donald zmuszony jest występować z przyklejonym uśmiechem na twarzy. Dla niego i jego uroczych dzieci to wbrew pozorom świetna lekcja na przyszłość: w życiu można być pewnym tylko śmierci. Prezydentem zostaje Lech Kaczyński, ale jak wnioskuje z opinii internautów i spotkanych ludzi, nie jest on "głową państwa dla całego narodu". Heh świetna interpretacja "demokracji" :) Ludzie mogą wybierać, ale tylko wtedy, gdy wybierają tych, których JA wybieram. To rzecz z cyklu "Kto jest twoim ulubionym piłkarzem i dlaczego jest to Totti :D". Zachodnia część kraju, z Poznaniem na czele wywyższa się, twierdzi, że to wieś wybrała im nowego pierwszego, a oni tacy biedni i pokrzywdzeni, inteligenci. Jaaasne. Co gorsza, ów rewelacyjni ludzie zapominają, że także na wschodzie Tusk miał wyborców. Ale ale, co tam oni, wrzuca się ich do jednego koszyka z wyborcami Kaczki. Wszystko jedno, tam jest wschód, zimno, bieda i wódka na porządku dziennym.

Do czego jednak zmierzam. Wybory odbyły się już jakiś czas temu, od tamtej pory mieliśmy szanse zobaczyć cyrk, nazwany formowaniem się nowego rządu. PO urażona sromotną kleską zachowuje się jak typowa panienka. Obraża się o byle co, nie potrafi przegrać z klasą, w dodatku rozpamiętywać całe zdarzenie będzie jeszcze przez wiele lat. Tzw. prawdziwi faceci swoje problemy rozwiązują w bardzo prosty sposób - mówiąc wprost, najpierw nałożą sobie "po pyskach", a później idą na coś mocniejszego, wychwalając przy okazji swoje celne ciosy i śmiejąc się z całej sytuacji. PO do kategorii prawdziwych facetów nie należy. 

IV Rzeczpospolita Kaczyńskich rodzi się w wielkich bólach, być może nie narodzi się nigdy. Media zmieniły już swoją orientacje. Obecnie wszystkie, jak jeden ubolewają nad Tuskiem. TVP znowu najbardziej, ale to zrozumiałe, oni najbardziej bali/boją się Kaczora, który obiecał, że zrobi porządek z komuchami. Co z tego wszystkiego wyjdzie, już wiem, nic dobrego. Na lepsze czasy trzeba będzie czekać aż do nadejścia młodego (czyli naszego :D) pokolenia ;) Już moja mafia zrobi z tym wszystkim należyty porządek.

Dzisiaj rozegrany został ostatni mecz "Jaskółek" na własnym boisku w rundzie jesiennej. Z tego też względu gardełko troche mocniej niż zwykle zdarte, ale w końcu czego dla ukochanego klubu się nie robi ;)) Choć lipa, musiałem szarpnąć się na bilet normalny, albowiem przez brak odwiedzenia domu, legitymacji ze sobą nie miałem ;) Legitka jest (wciąż!) nie kompletna, ale można na nią wejść bez problemu ;) :D Niestety wynik do tyłu 2:3, więć 3 liga dla Tarnowa się ponownie oddala. Ale UNIA na pewno się jeszcze odrodzi, znów będzie II liga! :D

WSZYSTKIE OPINIE SĄ BAARDZO SUBIEKTYWNE, więc każdy ma prawo (a nawet OBOWIĄZEK!) się z nimi NIE ZGADZAĆ :))

___

Podczas pisania słuchałem: Unia Tarnów - Jaskółcze Gniazdo, Onar - Dla Wszystkich, Enrike Iglesiass - Not In Love (LOL! :D), Jan Wayne - She's Like The Wind, Kelis - Trick Me, Europe - Final Countdown, Paul van Dyk - For Angel (to na pewno jego?), BEP - Anxiety, Metallica - Battery, Płomień 81 - Kolejny Raz

wszystko było mi obojętne
moje życie płynęło zwolnionym tempem

Pierwszy listopada, dzień Wszystkich Świętych. Dla nas, Polaków, to głównie czas odwiedzania cmentarzy, zapalania zniczy i modlitw nad grobami bliskich. To czas zadumy i refleksji nad dotychczasowym, jak i przyszłym życiem. Czas, w którym szczerze potrafimy oddać cześć zmarłym i pojednać się nawet z największym wrogiem. Chciałbym w to wierzyć.